تمامی کودکان، صرف نظر از اینکه مهاجم باشند یا تسلیم، به تشویق نیاز دارند تا بتوانند رفتار خود را اصلاح کنند. به همه افراد خانواده تذکر دهید تا این نکته را در برخورد با فرزندتان رعایت کنند و رفتارهای درست کوک را تشوبق نمایند و به کودک در زمانهایی که بدون خشونت مسئله خود را حل میکند توجه نشان دهند .
کودک کتک زننده را نادیده بگیرید و بیشتر توجه خود را به کودک کتک خورده معطوف کنید. در این صورت کودک مهاجم برای رفتارش پاداشی نخواهد گرفت.
محروم کردن کودک مهاجم از فعالیت مورد علاقه اش، می تواند یک تنبیه موثر باشد. به شرط آنکه علت محروم شدن را برای او توضیح دهید.
به کودک نباید کتک زدن و دعوا را یاد داد و باید به او توضیح داد که خشونت روش مناسبی برای حل مشکلات او نیست و خشونت و کتک زدن دوستش نه تنها کار درستی نیست که میتواند خطرناک باشد و به دوستش آسیب جدی وارد کند.
و اما برای اینکه دفاع کردن را به فرزندتان آموزش دهید باید به او بگویید که وقتی کسی به او حمله کرد فورا فرد بزرگتری را در جریان قرار دهد و محکم به فرد مهاجم بگوید:
تو دیگر دوست من نیستی و من با تو بازی نخواهم کرد
اگر کودک به تنهایی موفق به اتمام دعوا نشد، شما می توانید با کودکی که او را کتک زده مستقیم صحبت کنید. بهترین روش، بیان این جمله است: «اگر دست از کار زشتت برنداری، با من طرف خواهی بود» کودک تا 8 ،7 سالگی معمولا به حمایت والدین نیاز دارد و باید بفهمد که می تواند روی کمک آنها حساب کند. به این ترتیب اعتماد به نفس او بالاتر می رود و در دعواهای بعدی مقاوم تر خواهد بود. کودک عزیز است و تربیت کودک عزیزتر.
بازدید : 152